Wybierając odzież czy akcesoria dekoracyjne do domu możemy przebierać w tkaninach. Tkaniny bawełniane, lniane, jedwab – tylko wybierać! Bardzo popularny jest także welur, często błędnie nazywany welwetem bądź aksamitem. Welur a aksamit oraz welwet – jakie są między nimi różnice?
Ta sama nazwa, inny materiał – welur, welwet, aksamit
Mimo że ich nazwy stosowane są zamiennie, tak naprawdę są to różne materiały, niewiele się różniące dla niewprawnego oka. Wszystkie trzy tkaniny są odmianami pluszu – plusz to tkanina z okrywą runową, nazywaną także włóknową czy włosową. Na czym polegają różnice między nimi? Ze specjalistycznego punktu widzenia są one dość duże. Dotyczą metody uzyskiwania ich struktury, długości okrywy, materiały różnią się elastycznością, grubością i samym rodzajem włókien. By zrozumieć różnice między trzema pluszami trzeba wiedzieć, że są to materiały dwuwarstwowe – tworzy się je z dwóch układów nitek, mianowicie osnowy i wątku.
Welur, welwet i aksamit kojarzone są z aksamitną strukturą – miękką i połyskującą. Włoski faktury w charakterystyczny sposób ,,odbijają” dotyk, a efekt estetyczny przywodzi na myśl wystrój królewskiego pałacu. Istotnie, przez wieki na takie tkaniny stać było jedynie najbogatszych – znaleźć dało się je jedynie na dworach albo u krawców szyjących odzież liturgiczną dla kościelnych dostojników.
Historia i cechy aksamitu
Aksamit jest najstarszym wariantem tkanin pluszowych. Produkowano go w wielu wariantach – aktualnie rozróżniamy głównie aksamit sztuczny oraz naturalny. Sztuczny powstaje ze streczu lub poliestru, natomiast do produkcji naturalnego wykorzystywana jest bawełna, wełna bądź jedwab. Przez wieki był synonimem luksusu – całe szczęście, dzisiaj wystarczy odwiedzić sklep z tkaninami, aby elegancki materiał zagościł w naszym domu!
Przywędrował do Europy w XII wieku za sprawą Arabów, a sama tkanina pochodzi wprost z dalekich Indii. Dopiero od XVII wieku produkowano go w naszym kraju. Wcześniej głównymi ośrodkami produkcji były włoskie miasta – szczególnie popularny był aksamit wenecki, dużym ośrodkiem była także Genua czy Florencja. W pierwszej połowie XVI wieku powstała pierwsza wytwórnia aksamitu zlokalizowana we francuskim Lyonie, a stamtąd aksamit zaczął rozlewać się na cały kontynent. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od greckiego słowa hexamitos, co oznacza ,,tkany z sześciu nitek”. Na runo aksamitu – runo oznacza w tkactwie masę powiązanych włókien – składa się właśnie sześć nici.
Aksamit – dlaczego jest luksusowy? Prawdziwy aksamit wykonuje się z osnowy i wątku, ale pomiędzy te dwie warstwy wplatane są jeszcze pętelki z nitek. Starszy brat welwetu i aksamitu różni się właśnie tym dodatkiem, a więc i szczegółowym sposobem wykonania.
Welur a welwet – różnice
Welwet ma krótsze okrycie – ,,meszek” – niż aksamit. Tworzy się je z rozciętych przeplotów wątku runowego – nitki wątku są wyciągane i rozcinane. Welur wykonuje się natomiast tylko z nitek osnowy. Ten materiał cechuje się najkrótszym meszkiem ze wszystkich wymienionych tkanin. Ponadto, jest cieńszy od aksamitu.
Dzięki swojej łatwości dopasowywania się do kształtu powierzchni szczególną popularność zyskał welur. Wykorzystuje się go w w branży odzieżowej, ale szczególnie upodobali go sobie także przedstawiciele branży tapicerskiej. Welurowe sofy i narożniki robią furorę w eleganckich wnętrzach, gdzie potrzeba blichtru i wrażenia luksusu. Sprawdzą się jednak nie tylko w aranżacjach w stylu glamour – ten materiał jest tak wdzięczny, że dobrze uzupełni wnętrze loftowe czy skandynawskie.
Zachęcamy, by nie stosować nazw welur, welwet i aksamit zamiennie. To różne tkaniny – warto o tym wiedzieć choćby z ciekawości! Możemy być jednak pewni, że niezależnie od tego, którą z trzech tkanin wybierzemy, efekt estetyczny będzie niesamowity!